ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ – ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Κέρκυρας είναι η αρχαιότερη δημόσια βιβλιοθήκη στην Ελλάδα. Η αρχή της ανάγεται στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν στην βιβλιοθήκη της μονής της Αγίας Ιουστίνης του τάγματος των φραγκισκανών μονάχων , που βρισκόταν στο προάστιο Γαρίτσα, προστέθηκε η πλούσια βιβλιοθήκη του Κανονικού Ιακώβου Σαβερίου Κανάλ, θεολόγου και τοποτηρητή του μητροπολίτη Λατίνων. Οι δυο αυτές βιβλιοθήκες, οι οποίες εκτιμάται ότι περιλάμβαναν γύρω στους 3.500 τόμους, αποτέλεσαν το θεμέλιο λίθο της μεταγενέστερης βιβλιοθήκης « της πρώην Ιονίου Ακαδημίας ».
Στο μοναστήρι της Αγ. Ιουστίνης οι μοναχοί σπούδαζαν ιατρική, ως εκ τούτου υπήρχαν παλιά συγγράμματα που αφορούσαν αυτή την επιστήμη, η ιατρική σχολή λειτουργούσε μέσα στο μοναστήρι όπου σύχναζαν οι γιοί των ευγενών από το 1650, ενώ τραβούσε το ζωηρό ενδιαφέρον της κερκυραϊκής κοινωνίας. Ο βενετός Doria δώρισε στο μοναστήρι όλη του την βιβλιοθήκη για « χρήση των μοναχών και των κερκυραίων πολιτών». Οι μοναχοί με την αποδοχή της δωρεάς επιφορτίζονται να ορίσουν μια βιβλιοθήκη που θα ήταν ανοιχτή σε όλους όσους ήθελαν να έλθουν να μελετήσουν. Στη διάρκεια της α΄ γαλλοκρατίας (1797-1799) τα αγαθά ορισμένων καθολικών μοναστηριών, ανάμεσα στα οποία της Αγ.Ιουστίνης και Τενέδου χαρακτηρίζονται δημόσια. Η βιβλιοθήκη, εμπλουτισμένη και με τα βιβλία άλλων μοναστηριών, γίνεται η Δημόσια Βιβλιοθήκη Κερκύρας, απαριθμούσε περίπου 4.000 τόμους. Κερκυραίοι ανάμεσα τους ο Λάζαρος de Mordo, δωρίζουν τις ιδιωτικές βιβλιοθήκες τους. Ο Ιωάννης Μάρμορα αντικαταστάθηκε στη διεύθυνση της Βιβλιοθήκης από τον Gaetano Rusconi, έναν φανατικό της επανάστασης με τη δικαιολογία ότι πραγματευόταν θάματα παπικής εξουσίας ( de auctoriatatae Papae). H βιβλιοθήκη που από τον Μάιο του 1802 μέχρι τον Οκτώβριο του 1804 βρισκόταν υπό τη διεύθυνση του Ιατρικού Κολεγίου ( Collegio Medico ) προσαρτήθηκε στη Δημόσια Σχολή της Κέρκυρας στεγαζόμενη στο μοναστήρι της Τενέδου.
Κατά την διάρκεια της Δεύτερης Γαλλοκρατίας (Αυτοκρατορικοί Γάλλοι, 1807-1814) η Βιβλιοθήκη πέρασε στην κατοχή της «Ιονικής Ακαδημίας» (Académie Ionienne, 1808-1814) και η διοίκηση της ανατέθηκε σε μία επιτροπή Ακαδημαϊκών με πρώτο διευθυντή το βαρόνο Εμμανουήλ Θεοτόκη. Ο γάλλος λόγιος Latour Maubret τον διαδέχτηκε λίγο αργότερα. Στη συνέχεια τη διεύθυνση ανέλαβε ο Μιχαήλ Τριβώλης Πιέρης, βοτανολόγος και μέλος της Ιονικής Ακαδημίας, συγγραφέας δοκιμίων πάνω στη χλωρίδα της Κέρκυρας. Τη εποχή αυτή εμπλουτίζεται με 1.675 τόμους που προέρχονταν από τη Βιβλιοθήκη του Γεωργίου Θεοτόκη, Προέδρου της Επτανήσου Πολιτείας, οι οποίοι προσφέρθηκαν από τον Ανδρέα Καλογερά.
